Het vervolg van de soapserie - Reisverslag uit Rotterdam, Nederland van Monique Bijleveld - WaarBenJij.nu Het vervolg van de soapserie - Reisverslag uit Rotterdam, Nederland van Monique Bijleveld - WaarBenJij.nu

Het vervolg van de soapserie

Door: Monique

Blijf op de hoogte en volg Monique

07 Augustus 2020 | Nederland, Rotterdam


Vandaag vrijdag 7-8 mocht ik me weer melden in het Erasmus mc na een weekje thuis.
Deze week verliep niet geheel zonder kleerscheuren maar klagen mag ik ook weer niet. Ik ben een aantal dagen goed misselijk geweest en heb mezelf een aantal dagen niet lekker gevoeld maar ik kon thuis zijn bij mijn gezinnetje.
Deze week waren we met zijn 3-en. Mike is een week op vakantie in Frankrijk met Anouk en nog een aantal vrienden. Na lang twijfelen hebben we tegen hun gezegd dat ze gewoon hun vakantie moesten gaan houden en er even tussenuit moesten gaan. Die vakantie was al zo lang geleden besproken dat ze het gewoon door moesten laten gaan. ze hebben een villa gehuurd met zijn allen met alles er op en eraan. Heerlijk voor ze en hopelijk heel even een onbezorgde week.
Deze week hebben we verder doorgebracht in de tuin en chillend thuis.
Met Chelsea heb ik nog een wandelingetje gemaakt. Uiteraard nemen we dan de rolstoel mee zodat ik kan gaan zitten als ik moe wordt. Dit keer hebben we ook een hoop bramen geplukt en daar jam van gemaakt. Dit deden we vroeger al toen de kids klein waren. Dit was zon waardevol moment. Het riep echt even herinneringen aan vroeger op. De lol van het plukken en het koken van de jam en later het opeten ervan. We hadden zoveel bramen dat ik er ook nog ijs van gemaakt heb. Weer een waardevolle herinnering.
Ook hebben we een badje in de tuin gezet waar we met dit weer heerlijk in kunnen afkoelen. Gisteravond heb ik daar (toen de zon eenmaal uit de tuin was) heerlijk in gezeten om af te koelen. Zalig was dat. Op en top genieten.
Het is wonderbaarlijk hoe je de “ normale” dingen gaat waarderen en van gaat genieten als je zon ziekte hebt. Je leert de waarde van het leven weer even opnieuw kennen. Uiteraard wisten wij na Michael zijn ziekte wel het leven te waarderen en hebben we al heel veel genoten van ons leven.
Maar nu ik eerst een doodvonnis heb gehad en wonder boven wonder er nu nog steeds ben... leer je het leven nog meer waarderen.
Dat doet iets met je.... af en toe zit ik daar wel eens over na te denken. Als er niet een patholoog zo fanatiek was geweest... was ik nu overleden geweest. Het is echt bizar... de zijdeur die mij en mijn gezin geboden is heeft nu al zijn vruchten afgeworpen. Normaliter had ik er nu al niet meer geweest... de extra tijd die ik nu heb gebruik ik voornamelijk om te knokken en mijn tijd te verlengen met het liefst 50 jaar. Ondertussen probeer ik zoveel mogelijk te genieten van mijn gezinnetje en het toch wel beperkte leventje wat ik nu heb.
Mijn wereld is mijn gezin, mijn huis en het ziekenhuis. Verder kom ik nergens. Ik wil niets oplopen wat mijn genezing in de weg kan staan. Zeker in deze tijd.
Gewoon verstandig zijn en rekening houden met een ander. Dus voor mij betekend dat gewoon heel voorzichtig zijn met mijn dalende weerstandswaarden.
Gelukkig denken ze daar in het ziekenhuis ook aan mee....
De afgelopen keer heb ik een injectie gehad om mijn bloedwaarden hoger te houden.
Deze injectie wordt gegeven binnen 48 uur na de chemo. Het is een soort eiwit die het beenmerg stimuleert om witte bloedcellen aan te maken en hiermee mijn weerstand hoger te houden. Uiteraard geeft dit ook bijwerkingen maar verder dan een grieperig gevoel is het gelukkig niet gekomen. Ook dat mag wel eens benoemd worden aangezien ik vaak elke bijwerking die maar ergens beschreven is, ook daadwerkelijk krijg.
Uit mijn bloedwaarden bleek ook dat de injectie gedaan had waar het voor bedoeld was. Mijn weerstand was hoger dan normaal. Dus dat was echt goed nieuws.
Wat minder goed nieuws was... was het feit dat mijn picc lijn (vaste infuuslijn) het weer eens niet deed. Wat ze ook deden er kwam geen bloed uit. Dus ik ben op de spoedlijst gezet van de radiologie ok. Dus toen begon het lange wachten. Uiteindelijk werd ik om 17:15 uur opgehaald om naar die lijn te kijken.
Op de ok hebben ze het ding kunnen repareren met een houtje touwtje constructie... het ding werkt nu en er kan morgen gestart worden met de chemo. Helaas ging dat vandaag niet meer. Ik blijf wel in het ziekenhuis zodat het een en ander vroeg opgestart kan worden. Al met al is er dus een dag vertraging opgelopen met de chemo en heb ik een dag voor jan met de korte achternaam doorgebracht in het ziekenhuis. Het enige wat er is gebeurt is wachten...wachten.... wachten... en een snelle reparatie van de picc lijn. Oh ja er is ook nog bloed afgenomen om mijn bloedwaarden te bepalen. Zoals ik daarnet al vertelde is mijn weerstand hoger dan normaal door de injectie. Mijn rode bloedcellen zijn dalend en vrij laag. (5.0 hb terwijl 7.0 bloedarmoede is) de grens voor bloedtransfusie ligt op 4.7 hb. Dus waarschijnlijk de volgende keer zal er een bloedtransfusie volgen volgens de arts. Maar dat is een zorg voor de volgende keer.
Het HCG hormoon was gelukkig weer gezakt. ( van 8 naar 6) dit is ook zeer gunstig. De laatste loodjes wegen het zwaarst.... die waarde moet naar 0 en daarna volgen er nog 4 weken chemo. Daarna wordt gekeken of de chemo genoeg gedaan heeft. Heel spannend allemaal.
De verdere bloeduitslagen waren prima en was niets op aan te merken.
En dan lig je hier dus weer...
Op de oncologische afdeling van het erasmus mc.
Weer te wachten tot je eindelijk je portie gif mag nemen.
Maar alles om langer bij mijn lieverds te blijven.
Never a victim... Always a fighter.

Wordt weer vervolgd.

  • 07 Augustus 2020 - 19:31

    Peggy:

    Dikke

  • 07 Augustus 2020 - 19:36

    Sientje :

    topper Monique...diep respect voor jou

  • 07 Augustus 2020 - 19:40

    Niels Dohmen:

    Keep up the good work! X

  • 07 Augustus 2020 - 19:45

    Jill:

    Ik hoop wel voor je dat t niet zo heet is in t ziekenhuis...als je dat er ook nog eens bij hebt.
    Dikke knuffel en stay strong

  • 07 Augustus 2020 - 19:46

    Rigtje:

    Never a victim -Always a figther
    En daar vooral mee doorgaan.
    Dikke knuffel en

  • 07 Augustus 2020 - 19:46

    Andrea:

    Echt geweldig om te lezen hoe je dit ervaart en zo dankbaar bent voor de kleine dingen! Je krijgt het niet kado, ik heb zoveel bewondering voor je en voor je gezin! Je gaat hier echt bovenop komen dat kan niet anders met zo’n instelling! Petje af! Sterkte en we denken aan je!
    ❤️

  • 07 Augustus 2020 - 19:51

    Caroline Wolters:

    Blijven knokken Monique!
    Petje af voor jou, zet m op fighter!!

    Dikke knuffel van mij x

  • 07 Augustus 2020 - 19:56

    Daniëlle Vos :

    Heerlijk zo'n moment samen met je dochter bramen plukken en jam maken. Ik wens je wederom alle kracht toe voor de komende dagen. Maar jij kan dit! Zet 'm op leeuwin!!! ✝️⚓❤️

  • 07 Augustus 2020 - 19:58

    Anita:

    Lieve Monique
    Jouw soapserie heeft geen zomerstop.
    Keep on the good work.
    Sterkte en dikke knuffel
    Anita& Ed

  • 07 Augustus 2020 - 20:10

    Ada:

    En zo is het lieverd, never A victim. Ben zo ongelooflijk trots op jou. En als alles achter de rug is( en de datum maakt me echt geen hol uit) vieren wij nieuwjaar, omdat jij besloten heb( gelukkig) om niet dood te gaan durf ik geen enkel risico te nemen, maar geloof me Mo, heb een aantal keer op Hey punt gestaan om gewoon dat fucking bakkie koffie te dronken, lieverd als er wat is, ik ben ervoor je ook op afstand

  • 07 Augustus 2020 - 20:26

    Bep Kusters:

    Wat een strijd is het toch..ik kan alleen maar hopen en bidden dat alles goed komt Mon ique.veel sterkte in de strijd .ik ben on gedachten altijd bij je.en denk zoveel aan jou..veel liefs meid.

  • 07 Augustus 2020 - 20:40

    Monique Altena:

    Die kleine dingen hè, zo waardevol! Dikke knuffel voor jou meid! X Monique

  • 07 Augustus 2020 - 20:59

    Marjo :

    fijn dat je buiten de misselijkheid thuis toch kunt genieten van de kleine fijne dingen. Zoals jezelf al zei door deze K ziekte ga je de kleinste dingen waarderen. Hoop dat al deze chemo zijn werk doet en dat je over een tijdje kunt zeggen.
    Ik ben genezen.
    Liefs marjo

  • 07 Augustus 2020 - 21:12

    Jac Anthonissen:

    Hoi Monique,
    Ik heb heel veel respect voor je hoe je met deze vreselijke ziekte om gaat en dit ook kenbaar maakt.
    Het blijven knokken dat herken ik wel, indertijd met je zoon heb ik dat ook zo beleeft.
    Ik lees je verhalen hoe en hoe je het waardeert dat je nog steeds deel uit maakt van je gezin, prachtig toch.
    Heel veel sterkte en liefs gewenst, ook van Karin.
    Je bent en blijft een topper.

  • 07 Augustus 2020 - 21:27

    Jeannette Floor:

    Respect meis! Je bent een kanjer.
    Xxx

  • 07 Augustus 2020 - 21:42

    Jennie:

    Always a fighter en ja zeker een vechter geen woorden voor ...en blijf vooral genieten van de kleine dingen...veel respect...veel liefs jenny

  • 07 Augustus 2020 - 23:34

    Joke:

    We blijven duimen

  • 08 Augustus 2020 - 07:59

    Marielle:

    succes!!!!

  • 08 Augustus 2020 - 10:54

    Geert Jaap:

    Diep respect voor de manier waarop je dit gevecht aangaat. Veel succes de komende weken.

  • 08 Augustus 2020 - 10:56

    Joke:

    Wat ben jij een kanjer je jan alles zo goed onder woorden brengen het gat je lukken!! Dikke kus voor jullie aalemaal

  • 08 Augustus 2020 - 14:55

    Renate:

    Succes bij deze hitte
    Dicke kus

  • 08 Augustus 2020 - 15:30

    Simon Van Den Berg:

    Heel veel respect zoals jullie als gezinnetje aan het vechten zijn , ik hoop van harte dat jullie ook beloond worden. Moontje ,zoals je al zei, zeker nog 50 jaar.

  • 08 Augustus 2020 - 21:33

    Jan Dunning:

    Lieve Mo,
    Alle dingen die gebeuren op dit moment maken je sterker dan je ooit bent geweest. Powervrouwen overwinnen alles, dus fight and survive: jij kunt dat en je zult de winnaar zijn. Sterkte en strijdt

  • 08 Augustus 2020 - 22:45

    Albert Troost:

    Veel respect, sterkte

  • 09 Augustus 2020 - 09:39

    Henk Van Der Wissel:

    Heel veel sterkte Monique en met jou kracht en de liefde van jou gezin een goed vooruitzicht blijft vechten met hart en ziel.
    Wij zullen voor je bidden

    Henk en Marianne van der Wissel

  • 09 Augustus 2020 - 10:41

    Leo Visser:

    Wat een verhaal weer lieverd maar ik heb respect voor heel je doen en laten geweldig.
    En ik ben toch blij voor je dat het heel langzaam de goede kant op gaat als ik het zo leest!
    Ik hoop dat je weer gouw naar huis mag!
    Heel veel sterkte en gezondheid Moniek
    Dikke kus van mij
    groetje Leo

  • 09 Augustus 2020 - 16:02

    Marja Steenbeek:

    Monique wat ben je toch een bikkel. Liefs

  • 11 Augustus 2020 - 06:56

    Willem:

    Hoi Monique
    Knokkerd ben je toppie duim elke dag voor je en jouw gezin heel veel kracht en sterkte toegewenst
    Knuffel

    Xx willem

  • 11 Augustus 2020 - 18:59

    Jeroen En Winnie:

    Houd die positiviteit! Je kunt het, dat heb je de laatste maanden laten zien en dat kan je doorzetten. 6 te gaan!! Hopelijk is ie na deze week chemo weer flink gezakt!! Topper ❤️

  • 13 Augustus 2020 - 12:57

    Nick Weber:

    Hou vol Monique, er komen nog heel veel mooie momenten!

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Monique

Actief sinds 26 Mei 2020
Verslag gelezen: 1034
Totaal aantal bezoekers 37899

Voorgaande reizen:

26 Mei 2020 - 31 December 2020

Kanker en mo...mijn reis

Landen bezocht: