Een week uitstel

Een week uitstel

Deze week had ik een slechte week. Ik werd met de dag slechter.
Mijn bloedwaarden waren al niet zo goed toen ik de vorige keer naar huis mocht en ik voelde aan mijn lijf dat het alleen maar slechter en slechter werd.
Tot op het punt dat ik mijn ene been niet meer voor de andere kon krijgen.
Het toppunt was toen ik donderdagochtend wilde gaan douchen en ik gewoon niet onder de douche kon blijven staan. Op handen en voeten moest ik gaan zitten om niet flauw te vallen. Uiteindelijk heb ik de douche afgemaakt door op een plastic stoel te gaan zitten.
Donderdag moest ik me ook melden in het ziekenhuis. Eerst naar de radiologie waar ze mijn port-a-cath zouden aanprikken onder rontgen. Aangezien dat ding wat ik heb geen bloed teruggeeft moet men zeker weten dat de naald goed aangeprikt zit. Nu blijkt dat mijn lijf er een soort laagje omheen heeft gebrouwen waardoor het slangetje vacuüm zuigt als er bloed uitgehaald gaat worden. De andere kant op werkt het ding perfect. Dus nu wordt het elke keer aanprikken via de radiologie en gelijk een contrast foto maken zodat men weet dat de naald goed is aangeprikt. Toen dat achter de rug was zijn we gelijk naar de bloedafname gelopen om bloed af te nemen. Uiteraard ging dat niet vlekkeloos en eindelijk na 4 x proberen lukte het. Daarna gauw door naar de afdeling AD3 voor de opname.
Stefan en ik vermoedden al dat mijn bloed zo slecht was dat de kuren niet konden doorgaan. En ja hoor... niets bleek minder waar. Ik had een hb van 4,2 en een weerstand van onder de 1. Of te wel... gevaarlijke lage bloedwaarden.
Ik werd wel opgenomen maar dat was om een bloedtransfusie te doen.
Ik zou 2 zakken bloed krijgen en weer naar huis mogen.
De rest van de waarden is zo laag dat ik zwaar neutropeen ben. Dat houdt helaas in dat ik geen weerstand heb en alles oppik waar ik tegenaan loop. Dus elke bacterie en/of virus gaat mij ziek maken. Helaas heb ik er ook een blaasontsteking bij gekregen. Hiervoor heb ik antibiotica gekregen.
De komende tijd houdt dat helaas in dat er bezoek geweerd moet worden... zeker als ze verkouden oid zijn. Zelf ben ik ook neusverkouden dus het zou zo maar eens kunnen dat ik koorts krijg en dan mag ik me weer melden bij het erasmus. Koorts is opname. Alleen in deze tijd van corona hoop ik dat niet mee te maken. Je wordt gelijk heel spastisch behandeld en geïsoleerd en als melaatse behandeld. We gaan het zien... laten we hopen dat de koorts uitblijft.
Na de bloedtransfusie ben ik weer huiswaarts gegaan en nu is het hopen dat ik wat opknap en opkrabbel. Voor nu gaan de kuren niet door en heb ik een week rust om even aan te sterken. Laten we daar maar het beste van maken.

Wel een positief punt... mijn HCG meting was 0,7!!!
Dat is bijzonder laag dat is bijna 0!
Dit is waar we het allemaal voor doen

Tot volgende week.