Een blog later dan jullie gewend zijn
Door: Monique
Blijf op de hoogte en volg Monique
13 Oktober 2020 | Nederland, Rotterdam
In mijn vorige blog gaf ik aan dat ik gebeld werd omdat mijn nierwaarden niet goed waren. Ik werd gebeld dat ik opgenomen moest worden. Helaas was ik ook verkouden en ging ik dus in isolatie. Ik moest een corona test laten doen. Die was negatief zoals ik al verwachtte. Het bleek het rs virus (of te wel gewone verkoudheid) te zijn. Ik werd dus opgenomen in isolatie en moest een infuus. Zoals jullie weten ben ik heel moeilijk te prikken en werd dit ook weer een drama om een infuus aan te leggen.
De radiologie had geen tijd om mijn pac aan te prikken dus het moest een gewoon infuus worden. Dit moest door de anesthesie gedaan worden, omdat zij beter zijn met prikken. Helaas hadden zij het ook verschrikkelijk druk en werd dat pas half 1 ‘s nachts. Maar oke... uiteindelijk was het infuus een feit. Ik werd volgepompt met vocht. Voelde me niet lekker en was heel misselijk. Dus braken en algehele malaise kwam er ook nog bij. Na een weekend aan een4 liter infuus per dag te hebben gehangen mocht ik maandag van het infuus af. Dinsdag mocht ik naar huis mits ik minimaal 2 liter zou drinken. Dat kon ik wel beloven en dus mocht het infuus eruit en mocht ik thuis verder herstellen.
Ik was zo blij om weer thuis te zijn bij mijn gezinnetje... tot een telefoontje op dinsdag avond. Een vriend van ons bleek overleden te zijn. Nog maar 55 jaar was hij. Heel Plotseling heeft hij deze wereld verlaten. Wat een schok was dat zeg. Ergens kan ik het nog steeds niet geloven. Het echte besef kwam gisteravond, bij de drive thru... dan zie je hem zo staan en dan komt de harde realiteit binnen. Voor mijn gevoel moest ik hem de laatste eer bewijzen... toen ik ziek werd stond hij in de tuin met een fakkel... hij was er bij het ziekenhuis om me een hart onder de riem te steken. Dit moest ik gewoon doen. Ook al kon het eigenlijk niet. Ik heb afgelopen vrijdag weer chemo gehad en het was de ergste dag van mijn injectie. Maar ik kon het niet over mijn hart verkrijgen. Gelukkig was Stefan er ook. Hij heeft Eric ooit beloofd zijn uitvaart te doen. Uiteraard was het de planning om dat pas over een jaar of 25 te doen. Dus Stefan komt zijn belofte na, terwijl hij eigenlijk nu zijn vak niet uitoefend nu ik ziek ben. wat hij doet is ongelofelijk zwaar en eigenlijk onmenselijk en daar heb ik diep respect voor.
Woensdag as is de uitvaart. Normaliter zou ik Stefan helpen met deze uitvaart. Helaas gaat dit nu niet. Ik kan ook niet aanwezig zijn ivm besmettingsgevaar. Op het laatste stukje van mijn behandeling mag niet zoveel meer fout gaan. Mijn lichaam is vrij zwak op het moment.
Afgelopen zondag was Chelsea jarig... gelukkig hebben we het nog een beetje kleinschalig kunnen vieren met de opa’s en oma’s. Zo was ze toch een beetje jarig en was er toch enige positiviteit op die dag.
Ze is alweer 17 jaar... en verschrikkelijk wijs voor haar leeftijd.
En zo is het dat deze week samen met de chemo en het overlijden van Eric, het een ontzettende rot week is en ik eigenlijk even geen zin had om een blog te maken.
Ik merk dat mijn lichaam aan de tax raakt wat ik nog kan hebben qua chemo. Gelukkig zijn die zware kuren nog maar 2x. Ik merk dat ik steeds langzamer en moeilijker herstel. Mijn nieren gaan het begeven. De laatste chemo gift die ik heb gehad moest samen met een 4 liter infuus gegeven worden om mijn nieren te beschermen.
Er komt dan zoveel vocht binnen dat mijn lichaam het niet afgevoerd krijgt en dat ik verschrikkelijk veel vocht vasthoudt.
Aankomende vrijdag moet ik me weer melden voor mijn laatste kuur. Dit houdt in dat voor mij de laatste 2x chemo is aangebroken.
Dan moeten we kijken of het voldoende is geweest en of alle kankercellen zijn aangepakt. Een groot voordeel is dat de laatste keren het HCG hormoon onder de 1 was en dat zijn normaalwaarden.
Het is allemaal heel onzeker en afwachten wat er allemaal gaat gebeuren.
Heeft de chemo genoeg gedaan?
Hoe ga ik in vredesnaam weer terug naar “ normaal”?
Zijn er nog opties als de chemo niet genoeg heeft gedaan?
Hoe verder?
Het zijn allemaal vragen waar ik voorlopig nog niet het antwoord op weet.
We kunnen alleen maar duimen en hopen!
Voor iedereen die Eric kent... heel veel kracht, liefde en sterkte!
Ik weet zeker dat hij een waardige uitvaart krijgt van zowel Alies,Stefan en de feyenoordfamilie.
Sterkte allemaal woensdag
-
13 Oktober 2020 - 18:15
Jeannette:
Wat een zwarte week. Bij ons is het overlijden van Eric ook als een mokerslag aangekomen. Laat staan voor jou! Bevriend en ziek. Mooi dat je toch afscheid kon nemen.
Respect voor jou lieve Monique. Keep
on fighting! -
13 Oktober 2020 - 18:20
Tessa:
Lieve Monique en stefan
heel veel sterkte morgen bij dit zware verlies.
Monique alle kracht vanuit Friesland gewenst.
knuffel Tessa -
13 Oktober 2020 - 18:20
Petra:
wat een zware tijden voor jullie maar ook daar komen jullie doorheen julie hebben gelukkig veel steun aan elkaar maar je moet het toch maar even doen heel veel sterkte .......... -
13 Oktober 2020 - 18:32
Rigtje:
Er wordt jullie ook niets bespaart.
Ik zeg jullie ,jij hebt het zwaar maar de mensen dicht om je heen ook ,alle lof voor ze .
Ik hoop Monique dat het nu eens gaat zoals het moet gaan.
Heel veel sterke met het verlies van jullie lieve vriend Eric
Dikke knuffel -
13 Oktober 2020 - 19:01
Charlotte:
Lieve Monique,
Een zware week, weer een dreun.
Je hebt t hartstikke zwaar. Probeer t vol te houden!
Vreselijk dat je ook nog jullie goede vriend moest verliezen, weet zeker dat Stefan voor een mooi afscheid zal zorgen al is het veel te vroeg.
Voor jullie allemaal: sterkte!
Xxxx Charlotte en Max -
13 Oktober 2020 - 19:01
Cees Kooreman:
Lieve Mo
Wat krijg g en jullie toch el k e keer rot berichten, nu Eric en jij moet nu nog 2 zware kuren ondergaan.Ik wens jou Stefan en de kids heel veel sterkte toe. -
13 Oktober 2020 - 19:47
Caroline Bijleveld:
Lieve Monique,
Wat een pittige week hebben jullie achter de rug, met gelukkig als hoogtepunt de verjaardag van Chelsea. Sterkte deze week! -
13 Oktober 2020 - 20:01
Jan Dunning:
Dag lieve Mo, er blijft je niks gespaard. Ik vind het raar om je te moeten condoleren tegenover het feliciteren met je mooie dochter. Tegenstrijdige zaken zijn inherent aan het doorleven van een kankerproces. Fantastisch dat je zo goed gesteund wordt door een fantastische echtgenoot. Stefan is een topper. Ik weet uit ervaring wat hij meemaakt: het is vreselijk zwaar, maar als je van elkaar houdt, kun je de wereld aan. Wees sterk en weet dat er veel mensen voor je duimen en je energie geven. Ik uiteraard ook. Gaat nog een spannende tijd worden als de chemo’s afgelopen zijn. Heel veel sterkte lieve vriendin -
13 Oktober 2020 - 20:39
Monique Altena:
Jeetje Monique, wat heftig weer! Je dochter die jarig is en wat een feest hoort te zijn en tegelijkertijd ben je aan het rouwen om het overlijden van jullie vriend. Zo pittig dit! Dikke knuffel voor jou, X Monique -
13 Oktober 2020 - 21:25
Anita:
Lieve Monique
Dikke knuffel, klote dingen allemaal he. Hou vol meis, heel veel kracht van
Anita & Ed
-
14 Oktober 2020 - 00:01
Koos En Caroline:
Wat krijgen jullie toch veel voor de kiezen.
En dan jezelf zo ertoe zetten om toch de drive-thru te doen, ondanks dat je lichaam eigenlijk zegt dat het niet gaat. Je bent een bikkel! Duimmodus draait voor je laatste 2 chemo’s, en duimen draaien op z'n hardst dat de uitslag dan ook goed is daarna! -
14 Oktober 2020 - 10:05
Leo Visser :
Ik hoop dat de innerlijke gedachte gouw mag herstellen. En ik wens jullie heel veel sterkte !!groetjes Leo Visser -
14 Oktober 2020 - 20:29
Joke :
Heel veel sterkte schat en we duimen voor je -
15 Oktober 2020 - 12:46
Gerda Broeren:
Wat een zware week heb jij en je gezinnetje gehad het houd niet op .maar gelukkig nog wel een beetje de verjaardag van je dochter kunnen vieren .en sterkte van de week . -
16 Oktober 2020 - 15:38
Joop En Thea:
veel liefde voor jou en je gezinnetje
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley